Sessiz Fleas

Köprünün kenarındaki birikmiş karları elleriyle itledi.El hareketleri o kadar nazikçeydi ki onu gören insanlar elleri kirlenmesin diye o karları temizlerdi.Asil bir aileden geldiğini dik duruşuyla ve insanı yakıp kavuran bakışlarıyla anlayabilirlerdi.
Ay tepede parlıyordu.Yıldızlara çevirdi kafasını.Gecenin sessizliğinde görevlerini yapıyorlardı.Sinsice gülümsedi.Ne istediyse insanları yaptırmıştı.Ellerindeki bu üstün güç ona Nori'yi bile korkutma yetkisini veriyordu.Minik gülümsemesi büyüdü ve bir sırıtmaya dönüştü.
"Seninle karşılaşmayı sabırla bekliyorum Nori-san..." dedi kıkırdayarak.
Evet bunu istiyordu...
Nori ile karşılaşmalarındaki Norinin korkuyla bakan gözlerini özlemişti.Gözlerinin içine bakınca kendisini görecekti.Nori onun bir oyuncağı sayılırdı.Ne kadar Eiyou başkanı olsada Victor karşısında bir gücü yoktu.Bütün isteklerine boyun eğebilirdi.
Muhtemelen yarın Cypernia'da esen rüzgarda perçemlerinin gözlerini kapatmasını dileyecekti Nori.
Norinin çaresiz bakışlarını düşündükçe daha bir güçlü hissediyordu kendini.Kıkırdaması yükseldi.Ellerini Norinin göğsüne götürecekti ve kalp atışlarını dinleyecekti.
O kurttu.Nori ise minik bir tavşan...
Hırsla avucunun içinde kalan karları sıktı.Sıcakta suya dönüşmüşlerdi.Umursamazca kafasını önüne çevirdi ve köprüde yürümeye devam etti.Her adımında ince buz tabakası çatlıyor ve çatırdama sesleri çıkartıyordu.Kadife eldivenlerini köprünün kenarlarına sürüyordu.Köprünün tam ortasına gelince durdu.Sessiz suyu izledi.Asil, gizemli ve tehlikeliydi.Tıpkı Victor gibi....